Historia początków produkcji motocykli w Rosji
Dowiedzcie się wiecej jak rosjanie zaczynali...
Motocykl Iż
Iż jest marką związaną z początkami produkcji motocykli w Rosjii. Nazwa wzięła sie od miejscowosci, w której znajdował się zakład gdzie rozpoczeto produkcję. Iżewsk w latach 1933-2008 stał się domem dla Iża.
CIEKAWOSTKA - Choć to motocykl IŻ jest najbardziej znanym produktem IżAwto, trzeba pamiętać że produkowano tam również auta pod tą samą nazwą. 1973 – 1997 – IŻ 2125 Kombi (ИЖ-2125) 1974 – 1997 – IŻ 27151 (ИЖ-27151) 1991 – 2005 – IŻ 2126 Orbita/Oda (ИЖ-2126 Орбита/Ода), IŻ 2717 (ИЖ-2717), IŻ 27171 (ИЖ-27171), IŻ 21261 Fabula (ИЖ-21261)
Iż powstał w czasie kształtowania Rosji jako państwo totalitarne. Gospodarkę z profilu zacofanego-rolnego przeobrażano terrorem w strukturę industrialną. Uprzemysłowienie miało na celu utrzymanie potężnej i wielozadaniowej armi. Był to czas walki o władzę prowadzoną przez Józefa Stalina. Iż stał sie efektem owej batalii i wynikiem decyzji nowej, centralnie sterowanej administracji. Przed Iżem w ZSRR było bardzo niewiele motocykli i dopiero nowa władza doceniła ten wszechstronny i ekonomiczny w eksploatacji pojazd. Zakłady w Iżewsku były fabryką produkującą dla armi co stało sie głównym powodem ulokowania tam produkcji Iża. Zespół produkcji stanowili wykwalifikowani robotnicy, a inżynierów oddano pod opiekę Piotrowi Możarowowi pionierowi radzieckiej motoryzacji. Iż był wynikiem inspiracji radzieckich naukowców modelami powstały modele doświadczalne Iża od 1 do 5. Wszystkie maszyny wzięły udział w rajdzie Iżewsk-Moskwa (ponad 3000 km). Wyścig był testem dla maszyn przed selekcją do produkcji masowej. Za najbardziej perspektywiczną uznana została konstrukcja Iża-4. Niestety linia tego modelu nie zosta uruchmiona. Iż4 najmniejszy z całej piątki z dwustucentymetrowym silnikiem. Po kilku latach w 1933 jednak zdecydowano się na uruchomienie linii Iża. I tak powstał IŻ-7, był ulepszeniem Ł-300, który z kolei był kopią niemieckiego DKW Luxus 300.
Do 1935 zeszło z taśmy ok. 550 egzemplarzy tego modelu. Jego nastepcą został Iż-8 produkowany do 1940 roku kiedy to wszedł Iż-9. Od 1941 motocykl Iż z numerem modelu 12 otrzymał czterosuwowy silnik. To była krótka seria przerwana niemieckim atakiem na ZSRR. Мать Россия potrzebowała moździeży, karabinów i bomb. Fabrykę z Iżewska ewakuowano za Ural. Tam z kilku innych, również ewakuowanych zakładów uruchomiono fabrykę produkującą motocykle Ural.
Po wojnie produkcja ruszyła z kopyta. Zakład z wojennej tułaczki wrócił do Iżewska. W ramach reparacji wojennych dokumentację i oprzyrządowanie dla nowej fabryki dostarczyła niemiecka Dekawka NZ-350. ona to posłużyła jako wzór dla motocykla Iż-350. Iż-350 był w produkcji od 1946 do 1951 roku. Produkowany był też w wersji sportowej. W ciągu kolejnych trzech lat zakład opuściło ponad 18 tys. motocykli. Nastepnym, ulepszonym modelem Iża był numer czterdziesty dziewiaty, produkowany do 1958. Od 1956 roku Iż otrzymał wózek boczny mający zastosowanie w kolejnych modelach. W tym też roku wprowadzono do produkcji Iża-56, w którym wprowadzono kilka unowocześnień. Kontynuacją tego modelu był Iż-Planeta. Równolegle z Planetą, od 1961 roku produkowany był Iż-Jupiter z dwucylindrowym silnikiem. Obie serie panowały na radzieckim rynku przez dziesięciolecia. Od 1966 rozpoczęto produkcję Planeta-2 i Jupiter-2, w 1970- Planeta-3 i Jupiter-3. W latach 80 produkowano modele Planeta-4, Jupiter-4 i Jupiter-5. W 2001 do produkcji wszedł Junkier motocykl w stylu chooper z silnikiem chłodzonym wodą. Produkcję Iża zakończono w 2008 roku.